Członkowie Apostolatu Maryjnego uczą się w szkole Maryi. Pogłębiają swoją pobożność maryjną przez poznanie bogactwa prawd wiary dotyczących Najświętszej Maryi Panny oraz ich znaczenia w dziele naszego uświęcenia oraz apostolatu. Opierają oni swoją duchowość na często powtarzanym poświęceniu się Maryi i wyrażaniu gotowości oddania się do Jej dyspozycji.

Cechą charakterystyczną Apostolatu Maryjnego ma być miłość braterska, której podstawą jest przykazanie miłości Boga i bliźniego. Miłość braterską okazywać się będzie w pełnieniu zadań apostolskich, w oddziaływaniu dobroczynnym, w służbie tym, którzy potrzebują pomocy. Miłość braterska wzbudzać będzie pragnienie udzielania dobra równoważnego z największą ofiarą własnego życia zgodnie z poleceniem Apostoła: my także winniśmy oddać życie za braci (l J 3, 16). Apostolat Maryjny ożywiać będzie pokora, jako warunek uzyskania wielkiej łaski Bożej w dokonywaniu dzieła uświęcenia własnego i braci. Zdobywać się ją będzie przez modlitwę, lekturę słowa Bożego i regularne korzystanie z sakramentu pojednania, oczyszczającym z miłości własnej.

Na podstawie wymienionych wyżej cech, charakteryzujących postawę członków Apostolatu Maryjnego, możemy mówić o naszej tożsamości. Możemy odpowiedzieć na pytanie: kim jesteśmy? Po czym się rozpoznajemy? Czym odróżniamy się od innych wspólnot? Analizując powyższe dane dotyczące duchowości członków Apostolatu Maryjnego można je sprowadzić do czterech cech:

I. Nauka w szkole Maryi - poznawanie Niepokalanej;

II. Stałe poświęcanie się Maryi;

III. Miłość braterska;

IV. Pokora.